1. Преглед
Безжична пристапна точка (Безжична пристапна точка), односно безжична пристапна точка, се користи како безжичен прекинувач на безжична мрежа и е јадро на безжичната мрежа. Безжичната пристапна точка е пристапна точка за безжични уреди (како што се преносни компјутери, мобилни терминали итн.) за да влезат во жичната мрежа. Главно се користи во широкопојасни домови, згради и паркови и може да покрие десетици метри до стотици метри.
Безжична пристапна точка е име со широк спектар на значења. Не само што вклучува едноставни безжични пристапни точки (безжични пристапни точки), туку е и општ термин за безжични рутери (вклучувајќи безжични портали, безжични мостови) и други уреди.
Безжичната AP е типична примена на безжичната локална мрежа. Безжичната AP е мост што ги поврзува безжичната мрежа и жичната мрежа и е основна опрема за воспоставување безжична локална мрежа (WLAN). Таа обезбедува функција на меѓусебен пристап помеѓу безжичните уреди и жичните LAN мрежи. Со помош на безжичните AP, безжичните уреди во рамките на сигналната покриеност на безжичните AP можат да комуницираат едни со други. Без безжични AP, во основа е невозможно да се изгради вистинска WLAN што може да пристапи до Интернет. Безжичната AP во WLAN е еквивалентна на улогата на базната станица за предавање во мобилната комуникациска мрежа.
Во споредба со архитектурата на жичната мрежа, безжичната пристапна точка во безжичната мрежа е еквивалентна на центарот во жичната мрежа. Може да поврзува различни безжични уреди. Мрежната картичка што ја користи безжичниот уред е безжична мрежна картичка, а медиумот за пренос е воздух (електромагнетен бран). Безжичната пристапна точка е централната точка на безжичната единица и сите безжични сигнали во единицата мора да поминат низ неа за размена.
2. Функции
2.1 Поврзете безжично и жичено
Најчестата функција на безжичната пристапна точка е да ја поврзе безжичната мрежа и жичната мрежа и да обезбеди функција на заеднички пристап помеѓу безжичниот уред и жичната мрежа. Како што е прикажано на Слика 2.1-1.
Безжичната пристапна точка ги поврзува жичната мрежа и безжичните уреди
2.2 WDS
WDS (Безжичен дистрибутивен систем), односно безжичен систем за дистрибуција на хотспот, е посебна функција кај безжичната пристапна точка и безжичниот рутер. Тоа е многу практична функција за реализација на комуникацијата помеѓу два безжични уреди. На пример, има три соседи, а секое домаќинство има безжичен рутер или безжична пристапна точка што поддржува WDS, така што безжичниот сигнал може да биде покриен од трите домаќинства истовремено, што ја прави меѓусебната комуникација поудобна. Сепак, треба да се напомене дека WDS уредите што ги поддржува безжичниот рутер се ограничени (обично може да се поддржат 4-8 уреди), а WDS уредите од различни марки може да не успеат да се поврзат.
2.3 Функции на безжичната пристапна точка
2.3.1 Реле
Важна функција на безжичната пристапна точка е релето. Таканареченото реле е да го засили безжичниот сигнал еднаш помеѓу две безжични точки, така што далечинскиот безжичен уред може да прими посилен безжичен сигнал. На пример, пристапна точка е поставена во точката a, а во точката c има безжичен уред. Постои растојание од 120 метри помеѓу точката a и точката c. Преносот на безжичниот сигнал од точката a до точката c е многу ослабен, па може да биде оддалечен 60 метри. Поставете безжична пристапна точка како реле во точката b, така што безжичниот сигнал во точката c може ефикасно да се подобри, со што ќе се обезбеди брзината на пренос и стабилноста на безжичниот сигнал.
2.3.2 Премостување
Важна функција на безжичната пристапна точка е премостувањето. Премостувањето е поврзување на две крајни точки на безжичната пристапна точка за да се реализира пренос на податоци помеѓу две безжични пристапни точки. Во некои сценарија, ако сакате да поврзете две жични локални мрежи, можете да изберете премостување преку безжична пристапна точка. На пример, во точката a има жична локална мрежа составена од 15 компјутери, а во точката b има жична локална мрежа составена од 25 компјутери, но растојанието помеѓу точките ab и ab е многу големо, надминува 100 метри, па затоа не е погодно за поврзување преку кабел. Во овој момент, можете да поставите безжична пристапна точка во точката a и точката b соодветно и да ја вклучите функцијата за премостување на безжичната пристапна точка, така што локалните мрежи во точките ab и ab можат да пренесуваат податоци едни на други.
2.3.3 Режим на главен-служен
Друга функција на безжичната пристапна точка е „режим на главен-служен“. Безжичната пристапна точка што работи во овој режим ќе се смета за безжичен клиент (како што е безжична мрежна картичка или безжичен модул) од страна на главната безжична пристапна точка или безжичниот рутер. За управувањето со мрежата е погодно да управува со подмрежата и да реализира точка-до-повеќе точки врска (безжичниот рутер или главната безжична пристапна точка е една точка, а клиентот на безжичната пристапна точка е повеќе точки). Функцијата „режим на главен-служен“ често се користи во сценаријата за поврзување на безжична LAN и жична LAN. На пример, точката a е жична LAN составена од 20 компјутери, а точката b е безжична LAN составена од 15 компјутери. Точката b веќе постои безжичен рутер. Ако точката a сака да пристапи до точката b, можете да додадете безжична AP во точката a, да ја поврзете безжичната AP со прекинувачот во точката a, а потоа да го вклучите „режимот на главен-служен“ на безжичната AP и безжичната врска во точката b. Рутерот е поврзан и во овој момент сите компјутери во точката a можат да се поврзат со компјутерите во точката b.
3. Разлики помеѓу безжична пристапна точка и безжичен рутер
3.1 Безжична пристапна точка
Безжичната пристапна точка, односно безжичната пристапна точка, е едноставно безжичен прекинувач во безжична мрежа. Тоа е пристапна точка за корисниците на мобилни терминали да влезат во жична мрежа. Главно се користи за распоредување на домашен широкопојасен интернет и внатрешна мрежа во претпријатија. Растојанието на безжична покриеност е од десетици метри до стотици метри, главната технологија е серијата 802.11X. Општите безжични пристапни точки исто така имаат режим на клиентска точка за пристап, што значи дека безжичните врски можат да се извршат помеѓу пристапните точки, со што се проширува покриеноста на безжичната мрежа.
Бидејќи едноставната безжична пристапна точка нема функција за рутирање, таа е еквивалентна на безжичен прекинувач и обезбедува само функција на безжичен пренос на сигнал. Неговиот принцип на работа е да го прими мрежниот сигнал пренесен од испреплетениот пар кабли, а по компилацијата од безжичната пристапна точка, да го претвори електричниот сигнал во радио сигнал и да го испрати за да ја формира покриеноста на безжичната мрежа.
3.2Безжичен рутер
Продолжената безжична пристапна точка е она што често го нарекуваме безжичен рутер. Безжичниот рутер, како што имплицира и самото име, е рутер со функција за безжична покриеност, кој главно се користи за корисниците да сурфаат на интернет и да имаат безжична покриеност. Во споредба со едноставната безжична пристапна точка, безжичниот рутер може да ја реализира споделувањето на интернет конекцијата во домашната безжична мрежа преку функцијата за рутирање, а може да реализира и безжичен споделен пристап до ADSL и широкопојасен интернет во заедницата.
Вреди да се спомене дека безжичните и жичните терминали можат да се доделат на подмрежа преку безжичен рутер, така што различните уреди во подмрежата можат лесно да разменуваат податоци.
3.3 Резиме
Накратко, едноставната безжична пристапна точка е еквивалентна на безжичен прекинувач; безжичниот рутер (проширена безжична пристапна точка) е еквивалентен на „безжична пристапна точка + функција на рутер“. Во однос на сценаријата за употреба, ако домот е веќе поврзан на интернет и само сакаме да обезбедиме безжичен пристап, тогаш изборот на безжична пристапна точка е доволен; но ако домот сè уште не е поврзан на интернет, треба да се поврземе на функцијата за безжичен пристап на интернет, тогаш треба да изберете безжичен рутер во овој момент.
Покрај тоа, од гледна точка на изгледот, двата се во основа слични по должина и не е лесно да се разликуваат. Сепак, ако погледнете внимателно, сè уште можете да ја видите разликата помеѓу нив: односно, нивните интерфејси се различни. (Едноставен тип) безжичната пристапна точка обично има жичен RJ45 мрежен порт, порт за напојување, порт за конфигурација (USB порт или конфигурација преку WEB интерфејс) и помалку индикаторски светла; додека безжичниот рутер има уште четири жични мрежни порти, освен еден WAN порт што се користи за поврзување со мрежната опрема од повисоко ниво, а четирите LAN порти можат да се поврзат за поврзување со компјутери во интранетот, а има и повеќе индикаторски светла.
Време на објавување: 19 април 2023 година